Σ’αυτόν τον Κόσμο το Μικρό, το Μέγα, τυχαίνει να είμαστε όλοι περαστικοί. Εφήμεροι θεατές της μεγαλοσύνης του κόσμου και συνάμα τυχεροί αποδέκτες του δώρου της ζωής. Και μείς θέλουμε να ζήσουμε. Να πιούμε το μεδούλι της ζωής και να μεθύσουμε αχόρταγα τις χάρες της. Να ζήσουμε κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία, έχοντας πλήρη επίγνωση της αδύναμης ανθρώπινης φύσης μας!
Να γλεντήσουμε, να πιούμε, να βγούμε και για λίγους από εμάς να τιμήσουμε την Κυριακή στο γήπεδο, τραυματίζοντας τις φωνητικές μας χορδές για χάρη της καψούρας μας! Η Κυριακή ξεκάθαρα, για τους αληθινούς φιλάθλους είναι ένα ατελείωτο πανηγύρι, μια αληθινή γιορτή!
Καλά, όχι και τελείως γιορτή βέβαια. Όχι όσο, ανεγκέφαλοι, που προσβάλλουν κατάφορα την πανανθρώπινη ιδέα, επιμένουν να εισάγουν μέχρι και στο γήπεδο το ρατσισμό σε κάθε δυνατή του μορφή.
Ναι ρε ξεφτίλα, σε σένα μιλάω! Σε σένα το μάγκα που χαριεντίζεσαι βαφτίζοντας ελληναρά τον εαυτό σου, προσπαθώντας να περάσεις τη ψευτοιδεολογία σου παντού. Μπράβο ρε μάγκα αυτό θα πει παλικαριά. Δε σας γνωρίζω ρε νεοέλληνες... Με παππούδες πρόσφυγες γονείς μετανάστες γίνεστε ρατσιστές? Δεν θυμάμαι να γελάτε όταν σας έλεγαν όμως τουρκόσπορους... Ούτε όταν σας έκλεβε το τζιβαέρι τις ξενιτιάς... Και όλα αυτά σε μια χώρα που θεωρείται το μετερίζι της φιλοξενίας και πατρίδα της δημοκρατίας... Που είναι εκείνο το φιλότιμο? Εκείνη η ψυχοπονιά? Εκείνη η αισιοδοξία? Θα σας πω εγώ που... Εκεί που πήγαν όλα όσα δώσατε θυσία στο βωμό του ξενόφερτου ματεριαλισμού... Μαζί και την χαμένη ανθρωπιά σας... Για ένα μόνο απορώ ξεπουλήσατε και τη συνείδηση σας? Ας ήδονται οι αίτιοι την Ελλάδα των νεοελλήνων... Να τη χαίρεστε!
Κάποιος ζάπλουτος, που από καθαρή ανθρωπιά αποφάσισε μια μέρα να αλλάξει τον κόσμο, Τσε νομίζω τον έλεγαν... είχε πει μια μέρα πως οι αληθινοί επαναστάτες δρουν μόνο από αγάπη για το δίκιο και το αύριο. Αγάπη... τι κάθομαι και λέω. Λέξη άγνωστη, σε έναν κόσμο που δεν αλλάζει, σένα σαπιοκάραβο με κολλημένα τιμόνια. Κι όμως είναι η μόνη λύση.
Ο φασισμός που πρεσβεύεται, το μίσος που εισάγεται έχουν ημερομηνία λήξης. Κι ας φαίνονται παντοδύναμα. Όσο αφελές κι αν ακουστεί η ανθρωπιά δύναται να ξανανικήσει. Όλοι αδέρφια είμαστε, Μαύροι-Λευκοί ένας λαός σε μια μεγάλη βόλτα, που λέγεται ζωή. Και όλοι είμαστε μετανάστες!
UNITE AGAINST RASCISM
WE ARE ALL BROTHERS
ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΠΑΝΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου